ماده ۱۰. زبان حاکم

زبان حاکم در بخشهای مختلف اسناد پیمان، که در زمان عقد پیمان به امضای دو طرف رسیده است، زبان یا زبانهایی است که اسناد پیش گفته به آن زبان تهیه شده اند. زبان مورد استفاده در اسناد و مدارکی که در طول اجرای کار به وسیله کارفرما و پیمانکار تهیه و مبادله می شوند، در شرایط خصوصی مشخص می شود. در مواردی که متون قراردادی به دو زبان تنظیم شده است، زبان فارسی ملاک عمل است.